اولین چیزی که باعث می شه دوباره شروع کنم فقط لذت نوشتن و فکر کردنه .. باید اعتراف کنم که دیگه هاله ای از گذشته ام .. این هاله کم کم داره رنگ می بازه و دیگه چیزی ازم باقی نمی مونه .. و این چیزی باقی نموندن بد جوری می ترسونتم .. دیگه نمی تونم فکرمو راحت روی یه موضوع متمرکز کنم.. سر رشته سخن از دستم در می ره .. شاید جون فکرم این یک سال اخیر همه روی جزییات متمرکز بوده وو هیج وقت عمیق فکر نکردم .. و اگه بحثی بوده یا از جیب زدم یا هفت تیرخالی شلیک کردن بوده ..
نویسنده تمام تلاش خود را به کار می بره که تمامی استدلال هایش ذات جهان شمول خود را حفظ کنند .. اگر چه اذعان دارد که نا خوذ آگاه به بستر انفعال خواهد افتاد و تلاش بیشتر در این راستا تنها می تواند کمک کند که شما اگر خواننده ای باشد به درون حصارش وارد شوید .. اگر به گونه ای سخن راند که گویا حقیقت این است و جر این نیست شما در نظر بگیرید که او دستاویزی جز منطق نیافته که حبل المتین ش باشد .. که بیمنطقی ذات فرمانروای دنیای کنونی است .. و یاغی گری اگر چه حتی با حفظ اصولی باشد تنها راه نجات ..
انسان همیشه دستاویزش برای ادامه دادن آن جیزی بوده که به دست آورده یا امید به آن چه که به دست خواهد آورد ..اگر جه هیچ گاه آنچه به دست آورده ایم در مقابل آنچه فکر می کنیم می توانیم به دست آوریم باشکوه نیست .. چون آنجه را که به دست آورده ای می توان از دست داد و ترس از این موضوع - هر چه با ارزش تر باشد - خوره ای می شود بر جان انسان .. در این میان می شود امیدی باشد و زمانی بگذرد و انسان دست خالی و سرخورده و نا امید به سکون برسد ..
و من مدتهاست که به دنبال چیزی سخت ندویده ام .. زندگی انگلی کم کم وارد روزمرگی ها یم شد .. جای خود را باز کرد و دیگر بخشی از زندگی شده .. مدتهاست که لذت یک تلاش سخت را حس نکرده ام .. اگر خیلی سریع بذوم قلبم درد می گیرد و جشمانم سیاهی می رود .. گوشهایم نمی شنود .. و باید بایستم .. و شاید فکر می کنم که همه این اتفاقات می افتد ..
به هر حال باشد این پست نقطه آغازی و زمین تمرینی برای دویدن .. برای منطقی بودن در اوج بی منطقی .. برای حفظ وجود .. که شاید جهل سالگی - که خوب می دانی چقدر از آن می ترسم که وقتی آمد و من هنوز در خواب باشم - جیزی باشد برای آنکه بگویم من این را در بیست و شش سالگی به دست آوردم .. دستاویزی برای زنده ماندن .. پس پیش بخ سوی چهل سالگی
بابا جمش کن. این کس شعرا چی نوشتی. آبروی وبلاگ منم بردی. آخه حروم زاده من جلو دوستام آبروم رفت
یه جفت تخمام که آبروت جلو دوستات رفت .. من که مسئول دنیا و آخرت تو نیستم .. کی محبورت کرده بیای اینجا رو بخونی ..
آقا بریدم ..تو هیچ می‌دونی گردان بره خط گروهان برگرده یعنی چی ؟ تو می‌دونی گروهان بره خط دسته برگرده یعنی چی ؟ تو می‌دونی دسته بره خط نفر برگرده یعنی چی ؟
ااا کیه میاد اینجا جای من کامنت های بی ادبی میذاره